De Flexieplanner
Ik was me ervan bewust dat ik dodelijke blikken vuurde, me een weg banend door de stampvolle supermarkt. Ik sloeg onverbloemd hoorbare zuchten als mede-consumenten druilend mijn pad kruisten en het was niet makkelijk om mijn emoties te reguleren toen iemand hardhandig met zijn winkelwagen op mijn hiel inreed – ik kon de woorden die diegene behoorlijk zouden kwetsen nog net inslikken. Maar toen de grond onder mijn voeten begon te draaien bij de rij aan de kassa, en het hart zonder gegronde aanleiding als een boorhamer klopte in mijn keel, drong het pas tot me door dat mijn lichaam zich tegen me keerde. Het had er weinig mee te maken dat ik boodschappen doen uit de grond van mijn hart haat, maar meer dat ik als een hogesnelheidstrein door het leven ging en modus operandi meer hooi op de vork nam dan, nu ja, de vork. Ik realiseerde me dat ik aan het eind van mijn latijn was geraakt en tegen overspannenheid zat aan te hikken.
Het runnen van mijn eigen zaak, een opleiding, een boek uitgeven en vrij nemen om ongestoord te kunnen werken – met het diepgeworteld structureel karakter om bij alles wat ik doe mijn best te doen – begon zijn tol te eisen. Het was hoog tijd om pas op de plaats te maken en het probleem in de ogen te kijken. Dus besloot ik om mijn veeleisende ego even aan de kant te zetten (en de ongefundeerde angst dat anderen minder over mij zouden denken) en hulp te zoeken.
Die hulp kwam op mijn pad, in de vorm van een (ja, je leest het goed) zelfhulpplanner. De Flexieplanner, welteverstaan. Dat klínkt als het zoveelste zelfhulpboek en zal menigeen al zuchtend en kreunend diens ogen laten rollen, maar schijn bedriegt. Sta mij toe om nog even op te merken dat ik het volgende niet aannemelijker of begeerlijker maak door het aan te prijzen; ik schrijf het puur vanuit mezelf en uit eigen ervaring.
De Flexieplanner is een zelfhulpplanner die is bedacht en ontworpen door neuropsycholoog Drs. Ilona Verstegen. Het onderscheidt zich van andere zelfhulpboeken omdat er gebruik wordt gemaakt van wetenschappelijke studies en (praktijk)ervaring van de schrijfster. Bovendien bevat het boek vele oefeningen en tips die worden toegepast in de psychologiepraktijk.
Ik kreeg een exemplaar geschonken, door niemand minder dan Ilona zelf. Een uiterst lief en vriendelijk gebaar dat ik ten zeerste waardeerde en waarvoor ik mijn oprechte dank toonde. Niet wetend wat mij te wachten stond nam ik het boek met beide handen van haar aan – al liet ze het niet meteen los. Ik kreeg als opdracht mee om mezelf te observeren; waar ik in het dagelijkse leven tegenaan liep, in welke situaties mijn emoties met me aan de haal gingen en waar ik innerlijk mee worstelde. Ik moest alles noteren!
Uh… het principe van een dagboek, dacht ik terstond. Dat was toch iets voor meisjes, die er hartjes in tekenen en verliefdheden in schrijven? Nu houd ik me niet per definitie compléét vast aan de idealen van klassieke mannelijkheid; Ik hoef niet persé mannenmosterd bij de maal – maar ik drink uit principe geen vrouwenthee. Ik durf ook best toe te geven dat ik gezichtscrème gebruik, maar het noteren van mijn zielenroerselen in een bewaarboekje verzweeg ik liever voor mijn collega bouwvakkers. Desondanks nam ik het geschenk aan – semi-bescheiden (doch mijn cool behouden) – en beloofde ermee aan de slag te gaan. Immers, hoe sneller ik geholpen zou zijn, hoe sneller ik zou zijn hersteld. Als een schooljongetje, bang om ermee door zijn vriendjes te worden uitgelachen, liep ik met het groene, gelamineerde boekje onder mijn arm verstopt naar buiten, stapte schijnstoer in mijn auto en reed met één hand bovenop het stuur naar huis.
Een onverschrokken, mannelijk uur later doorbreek ik het stereotype alsnog en sla ik de Flexieplanner open. Ik ga het niet onder stoelen of banken steken: er eenmaal aan begonnen kon ik het niet meer naast me neerleggen. Ik voelde me als lezer meteen thuis in het boek door de plezierig en helder geschreven manier van uitleg. De schrijfster (Ilona) begeleidde me er doorheen met een combi van wetenschappelijke kennis, logische verklaringen en inspirerende teksten en nodigde me uit om met praktische oefeningen aan de slag te gaan met mezelf. Voordat ik het wist zat ik geconcentreerd – met de tong uit mijn mond en een arsenaal aan markeerstiften in alle kleuren – het levenswiel in te kleuren en mijn waarden aan te kruisen. Mijn beste Parkerpen werd tevoorschijn gehaald om er mijn dankbaarheden mee te noteren en er het witboek mee in te vullen – ik vond het ontzettend belangrijk dat dit uiterst secuur gebeurde. Al gauw deed de essentie van mannelijkheid niet meer ter zake. Ik had plezier in wat ik deed, en ik deed ’t voor een goed doel: mezelf!
Eerlijk is eerlijk, dit goed doordacht en inspirerend werkboek bleek precies wat ik nodig had. Hetgeen ik noteerde gaf me zicht op de dingen en gedachten waarmee ik worstelde en heeft me gewezen op de ingesleten patronen die uiteindelijk zelfdestructief zijn gebleken. Het heeft mijn verwachtingen werkelijk overtroffen. Zelfkennis verkrijgen was het pleidooi. Dat is onontbeerlijk voor een leven in balans. Dat wisten ze al in de oudheid – het prijkte boven de tempel van Apollo in Delphi. Ik heb inzicht in mijn leven gekregen door kennis van mezelf te nemen en dit werkboek heeft me daarbij gemotiveerd en ondersteund.
Inmiddels ga ik al meer gebalanceerd door het leven en heb ik een beter beeld van mezelf en waar ik sta. Ik kom beter uit de verf dan ooit tevoren, en dat komt omdat de Flexiplanner mijn blik heeft geopend (leuke woordspeling trouwens – al zeg ik het zelf). Ik realiseer me ook ineens dat ik mij morgen moet verantwoorden bij mijn mannelijke collega’s, gezien die immers toegewijd mijn blogs lezen (en waarvan sommigen in de vastgeroeste overtuiging leven dat het tonen van kwetsbaarheid afbreuk doet aan de mannelijke identiteit). Maar ik denk dat ik daar wel mans genoeg voor ben.
De Flexieplanner doet waarvoor het ontworpen is en ik ben graag het bewijs dat het werkt. Ik kan het iedereen aanraden. Of je nu planning en structuur in je leven wilt terugbrengen of aan persoonlijke ontwikkeling wilt werken. Bovendien is het een handig en leerrijk werkboek om inzicht te krijgen in de valkuilen die je voor jezelf graaft en in je eigen kernkwaliteiten waar je doorgaans geen acht op slaat. Niet alleen bedoeld om rust in je hoofd te krijgen, maar ook om gade te slaan waar je hoofd van overloopt. Je hoeft overigens niet compleet op je zenuwen te zijn (of een mental breakdown in de supermarkt te hebben ondergaan) om ermee aan de slag te gaan. Het is namelijk ook een leuke tool om ermee op zelfonderzoek te gaan; om gewoon eens te kijken waar je staat in het leven en waar je eigenlijk naartoe wilt.
En nee mannen – voordat jullie jezelf gaan overschreeuwen – dat is niet alleen voor meisjes, maar voor iedereen die de regie terug wil in zijn eigen leven, of die inzicht zoekt in wat ie doet en waarom. Dat is overigens volkomen genderneutraal, en dus voor iedereen.
Ook voor de Spartanen onder ons.
‘Hoe beter je jezelf kent, hoe beter je in staat bent om te gaan sturen in je leven’ – aldus Ilona.
En hoe meer mensen bewust leven, hoe beter.
Dus ‘ken uzelf!’
©12092021BjornKnoops
